Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010


Τα απογεύματα, η αγαπημένη συνήθεια της μις Μαρπλ ήταν να διαβάζει τη δεύτερη εφημερίδα της. Κάθε πρωί, στο σπίτι, της έφερναν δύο εφημερίδες. Την πρώτη τη διάβαζε πίνοντας το πρωινό τσάι, αν βέβαια την είχαν φέρει μέχρι τότε. Το αγόρι που μοίραζε τις εφημερίδες στα σπίτια των αναγνωστών δεν φρόντιζε ποτέ να τις πηγαίνει στην ώρα τους. Συχνά μάλιστα έπαιρνε την θέση του ένας καινούργιος ή κάποιος τρίτος, ποτ αναπλήρωνε τον διανομέα τις ημέρες της απουσίας του. Ο καθένας είχε δική του άποψη σχετικά με τη γεωγραφική πορεία που θα ακολουθούσε για τη δουλειά του. Ίσως θα ήταν πολύ κουραστικό το ίδιο δρομολόγιο καθημερινά. Οι αναγνώστες όμως που ήθελαν να έχουν νωρίς το φύλλο στα χέρια τους, ώστε να ρίχνουν μια βιαστική ματιά στα πιο σημαντικά γεγονότα πριν ξεκινήσουν για τη στάση του λεωφορεία ή του τρένου, ή οποιουδήποτε άλλου μεταφορικού μέσου που τους έφερνε στη δουλειά τους, είχαν δίκιο να εκνευρίζονται όταν οι εφημερίδες αργούσαν. Οι ηλικιωμένες κυρίες όμως που περνούσαν ειρηνικά τις μέρες τους στο Σαιντ Μαίρη Μηντ προτιμούσαν συχνά να διαβάζουν την εφημερίδα τους στο πρόγευμα.
Σήμερα η μις Μρπλ είχε ρίξει μια προσεκτική ματιά στην πρώτη σελίδα και σε μερικά σκορπισμένα άρθρα στην εφημερίδα που της είχε δώσει το όνομα «Το καθημερινό λίγο απ’ όλα». Αυτό έκρυβε και μια ελαφρά δόση ειρωνείας γιατί η «Νταίηλυ Νιουσγκίβερ» που είχε την ατυχία να αλλάξει ιδιοκτήτη, γέμιζε τώρα τις σελίδες της, προς μεγάλη αγανάκτηση της μις Μαρπλ και των φίλων της, με ανδρική μόδα, βραδινές κομμώσεις, αισθηματική αλληλογραφία, διαγωνισμούς για παιδιά και συμβουλές σε γράμματα δυστυχισμένων γυναικών. Το αποτέλεσμα ήταν τα σημαντικά νέα να στριμώχνονται μόνο στην πρώτη σελίδα ή αν κάποιο δεν χωρούσε εκεί να χώνεται σε καμιά απίθανη γωνιά ώστε να είναι αδύνατον να το βρει κανείς. Η μις Μαρπλ, που παρέμενε πιστή στην παλιά μόδα, προτιμούσε η εφημερίδα της να είναι εφημερίδα και να την ενημερώνει για τα νέα.
Η μις Μαρπλ διάβασε πρώτα τις σημαντικές ειδήσεις της πρώτης σελίδας. Δεν τους αφιέρωσε πολύ χρόνο γιατί ήταν οι ίδιες με αυτές που είχε διαβάσει το πρωί. Η μόνη διαφορά ήταν στον τρόπο που τις διατύπωνε ο κάθε δημοσιογράφος. Έριξε μια ματιά στον πίνακα των περιεχομένων. Άρθρα, σχόλια, επιστήμη, σπορ. Μετά έκανε την συνηθισμένη της κίνηση. Γύρισε στην τελευταία σελίδα διαβάζοντας βιαστικά τις γεννήσεις, τους γάμους, τους θανάτους, κι ύστερα άνοιξε όπως συνήθως στα νέα των Δικαστηρίων και στις πωλήσεις. Στην ίδια σελίδα υπήρχε συχνά και ένα επιστημονικό άρθρο, αλλά δεν είχε διάθεση να το διαβάσει. Πολύ σπάνια το έκανε.
Αφού είχε τελειώσει τον γρήγορο περίπατό της στις γεννήσεις, τους γάμους και τους θανάτους, η μις Μαρπλ κατέληξε στο καθημερινό, πικρό συμπέρασμά της.
«Είναι πολύ λυπηρό, πράγματι, αλλά σήμερα το μόνο που μπορεί να μ’ ενδιαφέρει είναι οι θάνατοι».

Αγκάθα Κρίστι, Νέμεσις, εκδόσεις Λυχνάρι.
Μετάφραση: Τζένη Τσόχα